വിജനമായ നദീതീരത്തെ
ഉരുളന് കല്ലുകളില് ചവിട്ടി
ഉറയ്ക്കാത്ത കാലടികളുമായി
ഞാന് നടക്കുകയായിരുന്നു...
കൂടെയുണ്ടായിരുന്നവര്
അകലെയെവിടെയോ
കൊഴിഞ്ഞു പോയിരുന്നു...
ഏകാന്തതയുടെ
വീര്പ്പുമുട്ടിക്കുന്ന സുഖം
എന്നെ കൊന്നുതിന്നുകൊണ്ടെയിരുന്നു...
നദിക്കരയിലെ കല്ലുകളെക്കാള്
വഴിയില് കൊഴിഞ്ഞുപോയവര്
അപരിചിതര്...
ഹൃദയത്തില് നിന്നും പൊട്ടിയ ഉറ
ഉപ്പുനീരായി കണ്ണുകളില്നിന്നും
എനിക്കുചുറ്റും ഒഴുകിപ്പടരാന് തുടങ്ങി...
എന്റെ പ്രന്ജ്ജയിലൂടെ...
ഉരുളന് കല്ലുകള്ക്കുമുകളില്...
അരയ്ക്കുമുകളില്...
അറയ്ക്കും കഴുത്തിനും മുകളില്..
നദിയിലെ അമൃത ജലം പോലെ...
ശാന്തി...
ശാന്തി...
ശാന്തി...
ഉരുളന് കല്ലുകളില് ചവിട്ടി
ഉറയ്ക്കാത്ത കാലടികളുമായി
ഞാന് നടക്കുകയായിരുന്നു...
കൂടെയുണ്ടായിരുന്നവര്
അകലെയെവിടെയോ
കൊഴിഞ്ഞു പോയിരുന്നു...
ഏകാന്തതയുടെ
വീര്പ്പുമുട്ടിക്കുന്ന സുഖം
എന്നെ കൊന്നുതിന്നുകൊണ്ടെയിരുന്നു...
നദിക്കരയിലെ കല്ലുകളെക്കാള്
വഴിയില് കൊഴിഞ്ഞുപോയവര്
അപരിചിതര്...
ഹൃദയത്തില് നിന്നും പൊട്ടിയ ഉറ
ഉപ്പുനീരായി കണ്ണുകളില്നിന്നും
എനിക്കുചുറ്റും ഒഴുകിപ്പടരാന് തുടങ്ങി...
എന്റെ പ്രന്ജ്ജയിലൂടെ...
ഉരുളന് കല്ലുകള്ക്കുമുകളില്...
അരയ്ക്കുമുകളില്...
അറയ്ക്കും കഴുത്തിനും മുകളില്..
നദിയിലെ അമൃത ജലം പോലെ...
ശാന്തി...
ശാന്തി...
ശാന്തി...